maandag 23 december 2013

Het is weer zover: het eindejaarslijstje van kleine diertjes

Het jaar is nog niet helemaal voorbij, maar ze verschijnen al en masse: lijstjes met jaaroverzichten. Netjes 5 of 10 memorabele gebeurtenissen etc.

Voila, 8 insectenfoto's waar ik blij mee ben.Het gros (zoniet allemaal) is al eens op deze blog verschenen in de loop van het jaar en ze staan ook allemaal op Vilda. Weinig vlinders dit jaar.

Mijn eerste vlinder van 't jaar: een cleopatra. Gefotografeerd in het zuiden van Frankrijk toen ik met Gert Arijs op zoek was naar de Zuidelijke pijpbloemvlinder.

Een actief miertje: Messor barbarus, uit de Camargue.

Geen geweldig beeld maar wel een beeld van een soort die ik al een aantal jaren zocht: twee Maanwaterjuffers.

Ook dit jaar heb ik een dagtrip gedaan met mierenspecialiste Els Lommelen. En alweer leverde dat een tiental gefotografeerde soorten op (waarna ik knettergek werd van die beesten en er de rest van het jaar geen meer fotografeerde). De mierencollectie op Vilda groeit gestaag.

Een van de doelsoorten van de trip naar het zuiden van Frankrijk in juni (met Rollin Verlinde): Vogelwaterjuffer.

De Essenpage. Een soort met een dermate eigenaardige levensstijl dat ik zelfs niet gehoopt had ze ooit te zien in mijn leven. Ze legt haar eitjes op kleine essen die in de winter overstroomd worden door de naastgelegen rivier. Gefotografeerd in het zuiden van Frankrijk. 

Zuidelijke oeverlibel. Ook in het zuiden van Frankrijk gefotografeerd. Hier hangt geen bijzonder verhaal aan vast. Ik vind het gewoon een mooi beeld.

Een Koperen beekjuffer. Ook weer in het zuiden van Frankrijk. Een soort die ik pas tijdens de reis leerde kennen.

zondag 17 november 2013

Exposities (van anderen) najaar 2013

Dit is als memo voor mezelf bedoeld.
De afgelopen maanden heb ik een aantal exposities bezocht. Dit zijn de fotografen die me daar opgevallen zijn.

Fotofever art fair op Thurn en Taxis (afgelopen, begin oktober):
- Brad Wilson: mooie studioportretten van allerlei dieren. Voor mij geen kunst met een K maar wel erg mooi.
- Jeremie Lenoir: knappe luchtfoto's
- Jörg Bräuer: knappe beelden van "grenzen"
- Renato Pasmanik: landschapsbeelden

Bert Danckaert in zowel de Bozar als galerie Roberto Polo (afgelopen, oktober). Intrigerende detailbeelden van stedelijke landschappen. Niet allemaal mijn ding maar er zaten er wel tussen waar ik lang naar kon kijken.

Edward Burtynsky heeft nog een weekje een expositie van zijn project "Water" (zowel luchtfoto's als landschap) in galerie Stefan Röpke in Keulen. Helaas beperkt tot 6 beelden, die gelukkig op een enkel beeld na wel erg de moeite zijn.

vrijdag 8 november 2013

Een week libellen zoeken in Frankrijk: lijstjes, beelden en statistiekjes

De laatste week van juni zijn Rollin en ikzelf een week naar Frankrijk getrokken om libellen te gaan zoeken. En ik ben er eindelijk/al toe gekomen om ze te verwerken.

De doelsoorten van de trip waren:
5,5 op 8. Hele goede score, zeker gezien de soorten en het weer in de noordelijke helft van Frankrijk. In het zuiden was de werkkledij toen: sandalen en zwembroek.

Daarnaast hebben we ook nog allerlei andere leuke soorten gezien zoals onder meer:
 Enkele van mijn favoriete beelden:
Gevorkte rombout


Essenpage


Vogelwaterjuffer
Zuidelijke glazenmaker


En nu een beetje statistiek:
  • 10 dagen op pad geweest, waarvan op 8 gefotografeerd
  • Ruim 2000km afgelegd.
  • Ik heb 31 diersoorten (vlinders, libellen en 1 mier) gefotografeerd in die week.
  • Net geen 1000 beelden gemaakt
  • Daarvan iets meer dan de helft weggegooid. 420 beelden bijgehouden.
  • Daarvan wat minder dan de helft op Vilda gezet. Net geen 200.
  • Daarvan vind ik er een 10 à 20 echt goed. Dat is 1 à 2% van de beelden die ik gemaakt heb. Een zeer normaal cijfer.
Even denken wat sommigen misschien nog interessant vinden. 
Gebruikte lenzen:
  • Canon 17-40: 40 beelden
  • Canon 24-105: 40 beelden
  • Canon 70-300: 2 beelden
  • Canon MP-E 65: 15 beelden
  • Tamron 180 macro: de rest, meer dan 300 dus. 
Diafragma's: alles van 3.5 tot 32. Maar 370 van de 420 waren op hetzij f8 of f11. Dat zijn de vlinders en libellen. Dat vind ik de beste combinatie van scherptediepte, wazige achtergrond en scherpte. Alles tussen f8 en f11 is dat dus ook maar ik heb de gewoonte om die over te slaan omdat het verschil te klein is voor mij.

Sluitersnelheden: alles tussen 1/640 en 90". Maar in tegenstelling tot de diafragma's is het aantal beelden volgens de sluitersnelheden mooi verdeeld. Tussen 1/200 en 1" is er per derde van een stop 10 à 20 beelden.

maandag 16 september 2013

Een week aan de Northumberland coast

Aansluitend aan onze week van de zomer in de Peak District zijn we verder noordelijk gereden richting Schotland. Een weekje kust in Northumberland, net ten zuiden van Schotland.

Ons huisje lag in een oude boerderij die omgebouwd was tot een 20-tal vakantiehuisjes. Het enige tussen de huisjes en de zee waren de duinen, als natuurreservaat in beheer door de National Trust. Waanzinnige natuur!

De zonsondergangen vielen samen met een uur waarop de kinderen net in bed lagen (of zouden moeten liggen) en met maar een paar minuten tussen het huisje en de zee was het perfect gelegen om toch een aantal avonden op stap te gaan. Het licht en de bewolking was elke avond compleet anders door het variabele weer. Zo variabel dat je, zelfs met maar enkele minuten stappen, niet wist welk weer je zou hebben ter plaatse. En uiteraard had ik elke avond het gevoel dat ik op de foute plaats stond.

Mijn favoriete beelden:

Begroeid duingrasland bij zonsondergang

Rotskust

Zeewier bij zonsondergang

Mist rolt over de duinen

Levend zand






maandag 9 september 2013

Peak District

Zoals ik vorige week al schreef zijn we van de zomer een week in de Peak District op vakantie geweest. Het was een familievakantie dus het fotograferen was redelijk beperkt. Maar gelukkig lang ons huisje vlak aan een mooi gebied waar ik toch twee avonden en een ochtend heen kon gaan.
Het weer was "variabel". De ene dag volop regen. De andere zon. Maar ook dan was het nog bang afwachten wat het weer op het moment zou doen dat je kan fotograferen. Gewoonlijk was het een snelle opeenvolging van zon en wolken. Meestal doet het iets anders als hetgeen je hoopt. En dan sta je daar te wachten ... Rustgevend is dat wel natuurlijk.

Bij deze enkele foto's.

Dit eerste beeld was gemaakt tijdens een lichte storm. Gelukki had ik me daar op voorbereid en was ik volledig in regenkledij de berg op geklauterd. Een mooie zonsondergang die ik rechts in beeld gehoopt had bleef echter uit.

Rushop ledge van op Mam Tor
Many thanks to James Grant for telling me where he made this picture.
De onderstaande foto is op dezelfde plaats gemaakt. Blijkbaar een zeer populair hek om te fotograferen. Maar toen ik er was had ik de plek gelukkig voor mezelf.

Zonsopgang van op Mam Tor

Zonsopgang op Mam Tor

dinsdag 3 september 2013

Belofte maakt schuld

Afgelopen week was ik op woensdagochtend vastberaden om in het weekend een ochtend te gaan fotograferen. Tegen dat het vrijdag was (mijn weekend begint normaal op vrijdag) was ik al minder enthousiast. ;-)
Vrijdag beloofde toch redelijk droog te zijn dus dat werd de ochtend.
Om eens niet de typische heidegebieden te doen koos ik voor een natuurontwikkelingsproject dat ik nog nooit bezocht had. In mijn vroegere thuisdorp nog wel.
De zon werkte zoals elke dag de laatste miljoenen jaren enorm mee, maar de wolken die er voor hingen verhinderden elk spektakel.
Desondanks, of net dankzij, de bewolking heb ik me enorm geamuseerd en ook wat mooie beelden kunnen maken.
De mooiste (naar mijn eigen mening) waren die kort nadat de zon op was, toen het nevelig en mistig was, maar ook daarna heb ik nog wat leuke beelden gemaakt.

Natuurontwikkeling op de Venusberg (Lummen)

Natuurontwikkeling op de Venusberg (Lummen)

woensdag 28 augustus 2013

Ochtendgevoel

Woensdagochtend, een hier-betaal-ik-mijn-huis-en-eten-van-werkdag.
Wekker om kwart na zes omdat ik om 9u een vergadering heb aan de andere kant van het land.
Moe, geeuw. Van 't weekend wil ik slapen.

Half zeven, op weg naar het station: wat een mooi zacht licht tussen de wolken. De dagen worden al flink korter. Zonsopgang is bijna op een aanvaardbaar uur.
Een uur of zeven, ergens tussen Brussel en Gent. Ik denk in het Pajottenland. Geen zon en mist tussen de heuvels, bosjes en landerijen. Machtige beelden.  
Half acht. De zon toont haar stralen voor het eerst. De weides hangen nog vol mist en de knotwilgen vangen warm directioneel maar toch zacht licht. Hmmm.

Van 't weekend ga ik vroeg opstaan.

dinsdag 27 augustus 2013

Varen

Een aantal weken geleden ben ik met de familie twee weken naar Engeland geweest.
Geen voor de hand liggende bestemming blijkbaar. Geen garantie op zon en hoge temperaturen, zelfs risico (garantie) op regen.
Geen risico op meer dan 30°C, denk ik dan bij mezelf :-)

Omdat een lange rit met twee kleine kinderen niet meteen het gezelligste is wat ik me kan inbeelden, zijn we in Zeebrugge op de boot gestapt richting Hull. Een tripje van een 12-tal uren mét passage langs de Belgische offshore windmolenparken. Gezien mijn dagdagelijkse activiteiten (Ik probeer de vergunningen voor dit te regelen) was dat voor mij een must-see.
Het was verbazend hoe ver de parken uit elkaar liggen. Het eerste park vanaf de kust is dat van C-Power en op het moment dat je daar naast vaart is het volgende park nog maar net in de verte te zien.
Twee hongerige vermoeide kleine kinderen hebben me verhinderd om te wachten tot we alle parken passeerden maar ik heb toch wat mooie beelden van het park van C-Power. Dit is er eentje van:

Windmolenpark C-Power

Binnenkort volgen beelden van de Peak District en van Northumberland coast.

dinsdag 23 juli 2013

Eens een insect maar geen vlinder, libel of mier ...

Vlinders en libellen fotograferen is eigenlijk heel erg gemakkelijk.
's Morgens vroeg zitten ze stil en kan je ze makkelijk benaderen.

De enige grote problemen bij die beestjes zijn:
  • vreselijk vroeg te velde zijn
  • ze vinden
  • wind
Enigszins overmoedig door veel ervaring met vlinders en libellen dacht ik vorige week Knautiabij te gaan fotograferen. Dat is in Vlaams-Brabant een prioritaire soort en dus het genre van beest waar ik als liefhebber naar op zoek ga. Zeldzaam = interessant, je kent dat wel.

Maar omdat ik het gedrag van die soortengroep eigenlijk niet ken ging ik nu ook weer niet om half vier uit mijn bed kruipen om in een wegberm bijen te zoeken die er volgens mij toch niet zitten op dat uur.
Dus het werd: hyperactieve bijen op wankele knautiabloemetjes fotograferen in hevige wind. Een beetje zoals mieren fotograferen eigenlijk.

De resultaten van de eerste dag waren naar mijn mening zelfs zodanig slecht dat ik de dag erna opnieuw ben gaan proberen. Toen zaten er wel een aantal beelden tussen die goed genoeg waren om niet nog eens terug te moeten gaan. Of toch zeker niet dit jaar.





vrijdag 19 juli 2013

Op zoek naar lentejuffers in Valkenhorst


Het is ondertussen al anderhalve maand geleden dat ik een ochtend naar Nederlands Limburg trok om Maanwaterjuffers te zoeken.
Twee jaar geleden had ik ze al in Belgisch Limburg gezocht maar niet gevonden. En vorig jaar had ik ook weer in Belgisch Limburg gezocht, ze niet gevonden maar wel mijn anderhalve week oude 5DII verdronken.
Dit jaar ging het beter :-)

Om een uur of vier 's ochtends verliet ik ons huis op weg naar Nederland. Tegen vijf was ik ter plaatse.
Het wegje dat ik voorzien had om te nemen bleek ondertussen verdwenen omdat er een ecoduct in aanleg was. En ergens in het donker in een bos- en heidegebied je weg vinden als je er nog nooit geweest bent valt niet mee.
Ik verloor dus kostbare tijd in het zoeken naar de juiste weg en een plaats om de auto achter te kunnen laten zonder kilometers te moeten stappen naar de vennetjes. Want ook dat stappen kost tijd, zeker als je volledig beladen bent met materiaal.

Tegen half zes was ik eindelijk aan dit vennetje (de foto is gemaakt om 8u, bij het naar huis gaan):


De beestjes vinden viel enigszins tegen. Ik had verwacht redelijk wat juffers te vinden maar het was pas na een half uur zoeken dat ik deze twee vrouwtjes vond.



Nog mooi bedauwd maar de zon was ondertussen al verschenen dus het was haastwerk.
En dan had ik nog niet eens een mannetje gevonden om te fotograferen. Snel liet ik de vrouwtjes voor wat ze waren om op zoek te gaan naar het typische maantje vanwaar ze hun Nederlandse naam hebben.
Tegen kwart na zeven, de zon was een tijdje op, vond ik eindelijk één mannetje. De dauw was er al bijna helemaal af en het licht was naar mijn smaak al redelijk hard voor dit genre van beeld.

Dit is 'm:


De hele reeks van beelden van die paar uren staat hier. Geen prachtbeelden, maar wel redelijke beelden. En ik ken nu tenminste een plekje waar ze zitten. Mischien dat ik er volgende lente nog eens heen trek?

Is het trouwens al iemand opgevallen dat (alleszins slapende) juffers en libellen zelden met hun zes poten "mooi" zitten? Dikwijls hangen ze alsof ze eerder per ongeluk tegen de grasspriet gevlogen zijn. Per ongeluk zal het niet zijn, maar heel erg behendig landen kunnen ze blijkbaar niet.

zondag 26 mei 2013

Paarse lente

Een tweetal weken geleden heb ik een ochtendworkshop gegeven in het Neigembos. Dat is een klein maar fijn broertje van het Hallerbos. De hyacinttapijten zijn er zeker niet zo uitgebreid (zowel in dichtheid als qua oppervlakte) als in Halle maar zijn zeer plaatselijk toch wel erg mooi. En het was dan ook nog eens een prachtige ochtend!
Zoals op elke workshop die we geven heb ik daar mijn statief en rugzak de hele tijd meegesleurd. En zoals het hoort op een workshop heb ik er enorm veel uitgelegd en zelf nauwelijks iets gefotografeerd. Het niet-fotograferen was bij momenten zeer frustrerend maar part of the job. Zes foto's heb ik er gemaakt tussen 5u 's morgens en 11u om precies te zijn: dit zijn ze allemaal (aangevuld met enkele uitsnedes uit de brede panorama's)
Mijn favoriete moment was de zon die net boven de horizon verscheen en prachtig het bos binnenstroomde. Helaas was ik toen te druk uitleg aan het geven maar net voor het licht te erg werd kon ik toch nog dit beeld maken:
 Neigembos

Met dank aan Rollin voor de terreinverkenning de dag ervoor.

En nog een plaatje van het gros van de workshoppers, waarvan overigens niemand door de hyacinten gelopen heeft:


vrijdag 12 april 2013

Winterslaap in de provence

Het afgelopen half jaar heb ik mijn fotografische winterslaap gehouden. Maar twee weken gelden begon ik volop de batterijen van flitsers en toestellen weer op te laden.

Samen met Gert trok ik een weekje naar de Provence om vlinders te zoeken, met name de Zuidelijke pijpbloemvlinder. Die hoort daar dan midden in zijn vliegperiode te zitten. Massa's vlinders en de meeste supervers, dat was het idee waar we mee vertrokken.
Maar helaas, ook in het zuiden van Frankrijk loopt de lente momenteel meerdere weken achter. Drie à vier naar onze schatting. De waardplanten waren zelfs niet te vinden, laat staan de vlinders. Die waren nog in winterslaap.

Ik had geen idee wat ik me moest voorstellen bij de provence, maar het blijkt er prachtig te zijn. Kronkelende bergweggetjes, bossen en nog eens bossen.
Volgend jaar proberen we zeker opnieuw. En als we de vlinders dan ook niet meteen vinden ben ik tenminste mentaal voorbereid op landschappen.

In ieder geval, we hebben ons geamuseerd en ik heb alvast fotografisch gezien weer de meeste domme dingen gedaan die ik elke lente doe. Dan ben ik daar meteen weer vanaf voor een jaar :-)

Memootje aan mezelf:
  • statief goed vastdraaien.
  • zonnekappen niet thuis laten liggen.
  • juiste filterringen meenemen.
  • nieuwe flitsvoetjes kopen want ik ben ze allemaal kwijt.
  • niet te lang treuzelen tijdens de zonsopgang want lang duurt ze niet.
Genoeg tekst, een paar beelden van de korte trip.

De bossen van Maures: een plaats om zeker nog eens terug te gaan.

Volop irissen en kurkeiken

En toch ook een vlinder! Geen Citroenvlinder maar de zuidelijke versie, een Cleopatra

De eerste mier van het jaar: Messor barbarus.


Vroege sterhyacint op een tussenstop in de Champagne-Ardenne

Meer beelden op Vilda